Wat is Ostara?
In de nevelige tijden van weleer, toen de Keltische stammen de groene heuvels en dichte wouden van het oude Europa bewoonden, was er een verhaal dat met de komst van de lente werd verteld. Het was het verhaal van Ostara, de godin van de dageraad en de vernieuwing, die de aarde met haar licht en warmte zegende na de lange, donkere winter.
Ostara, wiens naam de essentie van het oosten en de opkomende zon vastlegde, werd gevierd tijdens de lente-equinox, wanneer dag en nacht in perfecte harmonie zijn. Dit was een tijd van grote vreugde en viering onder de Kelten, want het markeerde het begin van een nieuw seizoen van groei en vruchtbaarheid.
De legende vertelt dat Ostara, met haar stralende glimlach en haar mantel van zacht licht, door de landen trok en de slapende natuur wakker kuste. Ze danste over de velden en bossen, en waar haar voeten de aarde raakten, ontsproten bloemen en groene scheuten. Ze was een symbool van hoop en vernieuwing, en haar aanwezigheid beloofde overvloed en welvaart.
In de vieringen ter ere van Ostara, zouden de Kelten vuren ontsteken om de terugkeer van het licht te symboliseren en de godin te eren. Ze zongen liederen en deelden verhalen, terwijl ze feestelijke maaltijden bereidden met de eerste oogsten van het seizoen. Eieren, als tijdloze symbolen van het leven en de wedergeboorte, werden geverfd in de levendige kleuren van de lente en uitgewisseld als geschenken.
De invloed van Ostara strekte zich ver uit, en zelfs vandaag de dag vinden we echo's van haar verhaal in de moderne Paasvieringen, waar de naam Ostara voortleeft in de tradities van het paasei en de paashaas, symbolen van vruchtbaarheid en nieuw leven.
Het verhaal van Ostara is een herinnering aan de cyclische aard van het leven, de eeuwige dans van dood en wedergeboorte. Het is een verhaal dat ons leert om de veranderingen te omarmen, om de donkere tijden te waarderen voor de groei die ze brengen, en om het licht te verwelkomen wanneer het doorbreekt.
Zoals de Kelten lang geleden, kunnen we ook vandaag de dag de geest van Ostara vieren door de natuur in te gaan, de verandering van de seizoenen te observeren en dankbaar te zijn voor de hernieuwde energie die de lente ons brengt. We kunnen onze huizen en harten openen voor nieuwe mogelijkheden en ons voorbereiden op de overvloed die komen gaat.
Het Keltische verhaal van Ostara is meer dan een mythe; het is een levendige traditie die voortduurt in onze culturele rituelen en ons collectieve bewustzijn, een tijdloze ode aan de kracht van licht, leven en vernieuwing.
Het verhaal van Ostara en haar Kip
In een afgelegen bos, waar de bomen fluisteren en de wind zachtjes door het klimop danst, woonde Ostara, een vrouw van mysterie en magie. Zij was geen gewone bewoonster van het woud; ze was een magiër, een heks met de kracht om het onmogelijke mogelijk te maken. Haar naam was bekend in alle hoeken van het land, een symbool van hoop voor hen die hulp zochten waar de natuurlijke wereld geen antwoorden bood.
Ostara's leven was vervlochten met de natuur, haar huis een grot versierd met een gordijn van klimop. Ze leefde van de giften van het bos, vergezeld door een koe voor melk en een kip die niet zomaar eieren legde. Deze kip, een wezen zo uniek als Ostara zelf, was de sleutel tot haar magische krachten. Het was niet altijd zo geweest, maar op een dag veranderde alles toen de kip per ongeluk Ostara's magisch amulet inslikte. Vanaf dat moment waren de eieren van de kip niet langer gewoon; ze waren doordrenkt met magie, een essentieel onderdeel van Ostara's rituelen.
De kip legde eieren die wonderen verrichtten. Een ei in de stal betekende overvloedige melk, een ei begraven in de tuin zorgde voor weelderige gewassen, en een ei onder het kussen kon zelfs kaalheid tegengaan. Maar het meest bijzondere ei werd eens per jaar gelegd, een ei dat de kracht had om de lente aan te roepen, de dagen te verlengen, en de zon te verwarmen.
Negen jaar lang vertrouwde Ostara op de magische gaven van haar kip, tot op een dag de wonderen ophielden. De kip legde geen eieren meer, en Ostara stond voor een raadsel. Ze smeekte de kip om een teken, een ei om de bevroren aarde te ontdooien, maar het hok bleef leeg, op een boze blik van de kip na. De boer, wiens land smachtte naar de warmte van de lente, ontving het nieuws met een zwaar hart. Diezelfde middag kwam de boswachter met een verzoek om de bomen te laten bloeien, maar Ostara stond machteloos zonder de magie van haar kip.
Het verhaal van Ostara en haar kip verspreidde zich als een fluistering door het bos, een verhaal van magie, mysterie en de onverwachte wendingen van het lot. Het herinnert ons eraan dat zelfs in een wereld vol wonderen, de natuur haar eigen pad volgt, en dat soms het grootste mysterie ligt in het accepteren van de cycli van het leven.
Zo eindigt het verhaal van Ostara, de magiër van het bos, en haar wonderbaarlijke kip. Een verhaal dat nog lang zal echoën tussen de bomen en in de harten van hen die geloven in de magie van de natuur.
Hoe wordt Ostara gevierd?
Het is een tijd om het oude los te laten en het nieuwe te verwelkomen, om te vieren dat het licht de duisternis overwint en om vooruit te kijken naar een vruchtbaar jaar.
Traditioneel worden tijdens Ostara symbolen van vruchtbaarheid zoals eieren en hazen gebruikt. Eieren, vaak geschilderd en versierd, vertegenwoordigen het potentieel van nieuw leven. De haas, een dier dat bekend staat om zijn vruchtbaarheid, is ook een belangrijk symbool van dit feest. Deze symbolen zijn zo krachtig dat ze zelfs hun weg hebben gevonden in de viering van Pasen, wat sommige historici zien als een voortzetting van de Ostara-tradities.
Het vieren van Ostara kan op vele manieren. Sommigen kiezen ervoor om een altaar op te zetten met symbolen van de lente, zoals bloemen, zaden en groene kaarsen, terwijl anderen misschien een wandeling maken om de ontwakende natuur te bewonderen. Het is ook een tijd voor persoonlijke reflectie, voor het stellen van intenties en het plannen van nieuwe projecten.
Of je nu kiest voor een traditionele viering of je eigen persoonlijke draai eraan geeft, Ostara is een prachtige gelegenheid om stil te staan bij de cycli van de natuur en de constante vernieuwing van het leven. Het is een tijd om te genieten van de warmere dagen, de bloeiende bloemen en de belofte van een nieuw begin. Hoe je het ook viert, Ostara is een herinnering aan de wonderen van de natuur en de kracht van vernieuwing die in ons allen leeft. Happy Ostara!
Reactie plaatsen
Reacties